Ay Fotoğrafçılığı Üzerine
Üst Taraf'ta bulunan Ay ile ilgili diğer bazı yazı ve fotoğraflar şurada:
--
Ay fotoğrafı nasıl çekilir?
Ayrıntılı ay fotoğrafı çekmek için yapılması gereken bir takım ön-işler olabilir. İlkinin titreşimin engellenmesi olduğunu zaten biliyoruz. İkinci olarak teleskop veya tele-foto zoom lens'e ihtiyacınız var. En azından 300 mm odak uzaklığı sağlamanız iyi olur. Benim ekipmanım en fazla 200 mm'ye kadar gidiyor ve bu yüzden de maksimum elde edebileceğim görüntü iki alt kayıttaki gibi... Üçüncü olarak da netliğe ihtiyacımız var. Ayrıntı istiyorsak makineyi tam olarak aya odaklamalıyız (focus). Bu kolay bir iş gibi gözükse de genellikle makinenin otomatik odaklama sistemi çok da iyi bir sonuç vermeyebiliyor. O yüzden manuel odaklama yapabilseniz iyi olur. Sık fotoğraf çekip focusun en iyi olduğu noktayı bulun ve hatta işaretleyin ki bir daha ki çekiminizde kolaylık olsun.
Sonra bir de eğer raw fotoğraf çekme imkanınız varsa onu kullanın. Raw'u tiff'e çevirin ve sonraki (post) işlemleri oradan yapın. Raw ilginç bir konsept aslında. Canon makinelerin raw'u güzel raw hakikaten, ama Nikonların ki nef. diye ayrı bir şey ve çok da raw'luk tarafı yok bana kalırsa. Çünkü raw çektikten sonra fotoğrafı otomatik olarak kendi kendine işliyor ve ayrıntıların kaybına neden oluyor. Bunu engellemeyi beceren insanlar da mevcut tabi. Noise reduction'ı seçer ve fotoğrafı çektikten hemen sonra makineyi kapatırsanız gerçek raw elde edebiliyormuşsunuz. Basit bir araştırmayla astrofotografi özelinde Canon-Nikon raw karşılaştırması sonuçlarını bulup okuyabilirsiniz.
Şimdi, her şey tamamsa fotoğraf makinesinin ayarlamasına gelebiliriz. Diyaframı biraz küçültmemiz gerekli çünkü ay çok parlak (-12 kadir). Diyafram f/10 - f/20 arasında bir değerde seçilebilir, en iyi değer çekim şartlarına göre değişebilir, deneyin ve makineniz ve o gece için en iyi değeri bulun. ISO ne kadar düşük olursa o kadar daha ayrıntılı olacaktır fotoğrafınız. Yani, otomatik ISO yapmayın, 100 veya 200 iyidir. Poz süresini 1/100, 1/200 seçebilirsiniz, ama bunu da denemeniz gerekecek (genel bir kural olarak ISO 100 ise pozu 1/100, ISO 200 ise pozu 1/200 seçebilirsiniz). Son olarak da, fazla parlamayı önlemek için makineyi -2 EV civarına getirmeniz iyi olur. Fotoğrafı elde ettikten sonra da bir fotoğraf işleme programında (gimp mesela) brightness-contrast ve gamma değerleriyle biraz oynayarak istediğiniz ayrıntıyı yakalayın.
Tabi burada söylediklerim genel bir yaklaşımdan fazlası değil. Her şey değişebilir. Bizimle ay arasında onlarca kilometrelik atmosfer tabakası var ve bu tabaka çok da sakin olmayabilir (ayrıca toz, kir, nem vs. her daim fotoğrafınızı etkiler). Bu olumsuz etkileri en aza indirmek için ayın olabildiğince gökyüzünde yükselmesini bekleyin (ancak bu durumda ayın o geceye has spesifik rengini kaçırırsınız, ufka en yakın olduğu an en güzel renkleri sunacaktır). En yukarıda iken atmosferin etkisi en az olacaktır. Dolunay halinde iken güneş ışınları aya oldukça dik geldiği için fazla ayrıntı göremeyebiliriz. Ay D şeklinde iken gece-gündüz çizgisinde görebileceğiniz krater sayısı artacaktır ki bunun sebebi güneş ışınlarının yüzeye daha yatay gelmesidir. Böylece daha çok gölge oluşur ve kontrast artar (alttaki fotoğrafa bakın mesela, sol tarafta pek ayrıntı gözükmezken gece-gündüz çizgisi krater dolu).
Ve tabi ayın doğarken (ufuk çizgisine yakınken) sarımsı bir renkte olduğunu (bazen mavi veya turuncu falan da oluyor-super moon, blood moon vs.) ve yükseldikçe beyazlaştığını unutmayın.
--
Ay fotoğrafı nasıl çekilir?
Ayrıntılı ay fotoğrafı çekmek için yapılması gereken bir takım ön-işler olabilir. İlkinin titreşimin engellenmesi olduğunu zaten biliyoruz. İkinci olarak teleskop veya tele-foto zoom lens'e ihtiyacınız var. En azından 300 mm odak uzaklığı sağlamanız iyi olur. Benim ekipmanım en fazla 200 mm'ye kadar gidiyor ve bu yüzden de maksimum elde edebileceğim görüntü iki alt kayıttaki gibi... Üçüncü olarak da netliğe ihtiyacımız var. Ayrıntı istiyorsak makineyi tam olarak aya odaklamalıyız (focus). Bu kolay bir iş gibi gözükse de genellikle makinenin otomatik odaklama sistemi çok da iyi bir sonuç vermeyebiliyor. O yüzden manuel odaklama yapabilseniz iyi olur. Sık fotoğraf çekip focusun en iyi olduğu noktayı bulun ve hatta işaretleyin ki bir daha ki çekiminizde kolaylık olsun.
Sonra bir de eğer raw fotoğraf çekme imkanınız varsa onu kullanın. Raw'u tiff'e çevirin ve sonraki (post) işlemleri oradan yapın. Raw ilginç bir konsept aslında. Canon makinelerin raw'u güzel raw hakikaten, ama Nikonların ki nef. diye ayrı bir şey ve çok da raw'luk tarafı yok bana kalırsa. Çünkü raw çektikten sonra fotoğrafı otomatik olarak kendi kendine işliyor ve ayrıntıların kaybına neden oluyor. Bunu engellemeyi beceren insanlar da mevcut tabi. Noise reduction'ı seçer ve fotoğrafı çektikten hemen sonra makineyi kapatırsanız gerçek raw elde edebiliyormuşsunuz. Basit bir araştırmayla astrofotografi özelinde Canon-Nikon raw karşılaştırması sonuçlarını bulup okuyabilirsiniz.
Şimdi, her şey tamamsa fotoğraf makinesinin ayarlamasına gelebiliriz. Diyaframı biraz küçültmemiz gerekli çünkü ay çok parlak (-12 kadir). Diyafram f/10 - f/20 arasında bir değerde seçilebilir, en iyi değer çekim şartlarına göre değişebilir, deneyin ve makineniz ve o gece için en iyi değeri bulun. ISO ne kadar düşük olursa o kadar daha ayrıntılı olacaktır fotoğrafınız. Yani, otomatik ISO yapmayın, 100 veya 200 iyidir. Poz süresini 1/100, 1/200 seçebilirsiniz, ama bunu da denemeniz gerekecek (genel bir kural olarak ISO 100 ise pozu 1/100, ISO 200 ise pozu 1/200 seçebilirsiniz). Son olarak da, fazla parlamayı önlemek için makineyi -2 EV civarına getirmeniz iyi olur. Fotoğrafı elde ettikten sonra da bir fotoğraf işleme programında (gimp mesela) brightness-contrast ve gamma değerleriyle biraz oynayarak istediğiniz ayrıntıyı yakalayın.
Tabi burada söylediklerim genel bir yaklaşımdan fazlası değil. Her şey değişebilir. Bizimle ay arasında onlarca kilometrelik atmosfer tabakası var ve bu tabaka çok da sakin olmayabilir (ayrıca toz, kir, nem vs. her daim fotoğrafınızı etkiler). Bu olumsuz etkileri en aza indirmek için ayın olabildiğince gökyüzünde yükselmesini bekleyin (ancak bu durumda ayın o geceye has spesifik rengini kaçırırsınız, ufka en yakın olduğu an en güzel renkleri sunacaktır). En yukarıda iken atmosferin etkisi en az olacaktır. Dolunay halinde iken güneş ışınları aya oldukça dik geldiği için fazla ayrıntı göremeyebiliriz. Ay D şeklinde iken gece-gündüz çizgisinde görebileceğiniz krater sayısı artacaktır ki bunun sebebi güneş ışınlarının yüzeye daha yatay gelmesidir. Böylece daha çok gölge oluşur ve kontrast artar (alttaki fotoğrafa bakın mesela, sol tarafta pek ayrıntı gözükmezken gece-gündüz çizgisi krater dolu).
 |
| Ekipman: Nikon d60, 55-200mm VR nikkor lens. Fotoğraf Bilgisi: f/11, 1/50", 200mm, iso 400 |
Ve tabi ayın doğarken (ufuk çizgisine yakınken) sarımsı bir renkte olduğunu (bazen mavi veya turuncu falan da oluyor-super moon, blood moon vs.) ve yükseldikçe beyazlaştığını unutmayın.
Yorumlar
Yorum Gönder