Fransız 1950 Himalaya Ekspedisyonu ve Annapurna Tırmanışı - Bölüm 2: Dhaulagiri ve Annapurna Masifleri
Fransızların 1950 ekspedisyonunu anlatan bu mini-seri'nin ilk bölümüne 17 Nisan 1950 sabahında Himalayaların güneyinde Baglung'da, Dhaulagiri manzarasında ara vermiştik. Bugün bölgeyi biraz daha iyi tanıyacağız.
20 Nisan 1950
Dana’ya varış. Artık olmak istedikleri yerde sayılırlar. Himalayalar. Annapurna da Dhaulagiri de yakın (en azından kuş uçuşu). Dhaulagiri sollarında, Annapurna sağlarında. Ancak Annapurna aslında biraz enteresan bir noktada. Yakın olmasına rağmen hala kendini göstermiyor. Ellerindeki yarı-doğru haritaya göre o tarafa giden bir geçit var: Tilicho Geçidi. Ancak, kasabalarda yerel halka sorduklarında kimsenin böyle bir yerden haberi olmadığını görüyorlar. Zaten kafalarındaki ilk hedef Dhaulagiri ve önceden dediğimiz gibi ana kampı Tukucha'ya (vadinin kuzeyinde) kuracaklar. Aslen ilk hedefleri Annapurna olsa ekspedisyonun işi çok daha kolay olabilirmiş. Buna da geleceğiz.
21 Nisan 1950
Tukucha’ya varış. Tukucha ekspedisyonunun karargahı. Yükseklik 2600 metre. Buradan ekibi daha küçük parçalara bölüp etrafı keşfedecekler ve Dhaulagiri ve Annapurna’yı inceleyip hangi zirveye çıkılacağına karar verecekler. Bu kararda, en önemli faktör en basit ve en risksiz rotayı seçmek. Bir maceradalar, ancak "macera aramıyorlar".
Peki neden Tukucha'yı merkez olarak seçtiler? Dana da uygun olmaz mıydı? Bunun bir çok lojistik, kasabaların imkanları ve gelişmişlik seviyesi vb. sebepleri olabilir. Ancak kitapta anlatılan önemli bir nokta var. Fransız ekibi Himalayalarda bazı nedenlerden ötürü Kuzey yüzlerinin en kolay eğimli, en basit tırmanışı sağladığına inanıyorlar. Bu yüzden Tukucha'da ana kampı kurup, her iki dağa da kuzeyden yaklaşmak peşindeler.
Bu bölgeye bir de Google Earth ile izometrik-3d bakalım. Herzog da buraya bir mouse tıklamasıyla ve hareketiyle istediği açıdan bakabilmek isterdi eminim. İki kırmızı üçgen soldan sağa, Dhaulagiri ve Annapurna zirvelerini işaretliyor. Yıldız Tukucha. Çarpılar ise çeşitli 7 bin metre civarı zirveler.
Burada iki 8 binlik dışındaki önemli noktalar şöyle:
1- Tukucha Zirvesi: 6920 m. Resimde Dhaulagiri'nin arkasında mavi çarpıyla işaretlediğim yer. İlk kez 1969'da tırmanılmış.
2- Nilgiriler: Tukucha'nın sağında mavi çarpılarla gösterdiğim paravan şeklindeki masif. 3 ana zirve içeriyor. 60 ve 70'lerde tırmanıldılar.
Nilgiriler dümdüz bir perde gibi çekilmiş ve Annapurna’yı görmeyi tamamen engelliyor. Zaten Tukucha vadi tabanında yer aldığından görüşü çok kısıtlı bir yer.
Solda Tukucha Zirvesi ve sağda Nilgiriler. Tukucha’daki karargahın konumunu vadi tabanı diye düşünebiliriz. Unutmayın ki o dönemde bu bölgenin haritası tam yoktu, var olan da sonradan anlaşıldığı üzere hatalıydı. İlerleyen günlerde Dhaulagiri'yi kuzey tarafından araştırırken Tukucha Zirvesi ve Nilgirilerin lokasyonlarının açısal değerleri haritanın hatalı olduğunu ele verecekti.
Şimdi bölgeyi daha iyi tanıma zamanı. Tukucha Zirvesinden Annapurna'ya doğru bakıyoruz:
Ekip resimde alt tarafta kalan vadi tabanında. Doğuya baktıklarında Nilgiriler görüşlerini tamamen kapatıyor. Annapurna oldukça arkada kalıyor. Yani yakın, ama bir o kadar da uzak.
Şimdi de diğer tarafa doğru, yani Nilgiriler'den Dhaulagiri’ye bakalım. Ekspedisyonun ilk hedefi olan Dhaulagiri'ye. Tukucha kasabasında bazı noktalarda bu 8 binlik zirve görülebiliyor. En azından orada olduğunu biliyorlar. Kırmızı hat kuzey sırtını gösteriyor. İlerleyen günlerde yapacakları keşiflerde burayı tamamen buz olarak tanımlayacaklar, ancak yine de ilk düşünceleri çıkılabilir olduğu yönünde.
Ekip bu keşiflerinde Dhaulagiri’yi en doğru, en az riskli rotadan çıkmak için her yönden değerlendirecek, bunlardan biri de altta işaretlediğim kırmızı güneydoğu sırtı (yukarıdaki resimde gösterdiğim Kuzey sırtını gözükmese de yine kesik çizgiyle işaretledim). Tukucha karargahı artık anladığınız gibi sağda vadi tabanında.
Mekana biraz aşina olduysak 2. bölümü burada sonlandırabiliriz. 3. bölümde kronolojik ilerlememize ve Dhaulagiri'ye devam edeceğiz.
3. bölüm
4. bölüm
20 Nisan 1950
Dana’ya varış. Artık olmak istedikleri yerde sayılırlar. Himalayalar. Annapurna da Dhaulagiri de yakın (en azından kuş uçuşu). Dhaulagiri sollarında, Annapurna sağlarında. Ancak Annapurna aslında biraz enteresan bir noktada. Yakın olmasına rağmen hala kendini göstermiyor. Ellerindeki yarı-doğru haritaya göre o tarafa giden bir geçit var: Tilicho Geçidi. Ancak, kasabalarda yerel halka sorduklarında kimsenin böyle bir yerden haberi olmadığını görüyorlar. Zaten kafalarındaki ilk hedef Dhaulagiri ve önceden dediğimiz gibi ana kampı Tukucha'ya (vadinin kuzeyinde) kuracaklar. Aslen ilk hedefleri Annapurna olsa ekspedisyonun işi çok daha kolay olabilirmiş. Buna da geleceğiz.
 |
| Kuzey yukarısı |
Tukucha’ya varış. Tukucha ekspedisyonunun karargahı. Yükseklik 2600 metre. Buradan ekibi daha küçük parçalara bölüp etrafı keşfedecekler ve Dhaulagiri ve Annapurna’yı inceleyip hangi zirveye çıkılacağına karar verecekler. Bu kararda, en önemli faktör en basit ve en risksiz rotayı seçmek. Bir maceradalar, ancak "macera aramıyorlar".
Peki neden Tukucha'yı merkez olarak seçtiler? Dana da uygun olmaz mıydı? Bunun bir çok lojistik, kasabaların imkanları ve gelişmişlik seviyesi vb. sebepleri olabilir. Ancak kitapta anlatılan önemli bir nokta var. Fransız ekibi Himalayalarda bazı nedenlerden ötürü Kuzey yüzlerinin en kolay eğimli, en basit tırmanışı sağladığına inanıyorlar. Bu yüzden Tukucha'da ana kampı kurup, her iki dağa da kuzeyden yaklaşmak peşindeler.
Bu bölgeye bir de Google Earth ile izometrik-3d bakalım. Herzog da buraya bir mouse tıklamasıyla ve hareketiyle istediği açıdan bakabilmek isterdi eminim. İki kırmızı üçgen soldan sağa, Dhaulagiri ve Annapurna zirvelerini işaretliyor. Yıldız Tukucha. Çarpılar ise çeşitli 7 bin metre civarı zirveler.
Burada iki 8 binlik dışındaki önemli noktalar şöyle:
1- Tukucha Zirvesi: 6920 m. Resimde Dhaulagiri'nin arkasında mavi çarpıyla işaretlediğim yer. İlk kez 1969'da tırmanılmış.
2- Nilgiriler: Tukucha'nın sağında mavi çarpılarla gösterdiğim paravan şeklindeki masif. 3 ana zirve içeriyor. 60 ve 70'lerde tırmanıldılar.
Nilgiriler dümdüz bir perde gibi çekilmiş ve Annapurna’yı görmeyi tamamen engelliyor. Zaten Tukucha vadi tabanında yer aldığından görüşü çok kısıtlı bir yer.
Solda Tukucha Zirvesi ve sağda Nilgiriler. Tukucha’daki karargahın konumunu vadi tabanı diye düşünebiliriz. Unutmayın ki o dönemde bu bölgenin haritası tam yoktu, var olan da sonradan anlaşıldığı üzere hatalıydı. İlerleyen günlerde Dhaulagiri'yi kuzey tarafından araştırırken Tukucha Zirvesi ve Nilgirilerin lokasyonlarının açısal değerleri haritanın hatalı olduğunu ele verecekti.
Şimdi bölgeyi daha iyi tanıma zamanı. Tukucha Zirvesinden Annapurna'ya doğru bakıyoruz:
Ekip resimde alt tarafta kalan vadi tabanında. Doğuya baktıklarında Nilgiriler görüşlerini tamamen kapatıyor. Annapurna oldukça arkada kalıyor. Yani yakın, ama bir o kadar da uzak.
Şimdi de diğer tarafa doğru, yani Nilgiriler'den Dhaulagiri’ye bakalım. Ekspedisyonun ilk hedefi olan Dhaulagiri'ye. Tukucha kasabasında bazı noktalarda bu 8 binlik zirve görülebiliyor. En azından orada olduğunu biliyorlar. Kırmızı hat kuzey sırtını gösteriyor. İlerleyen günlerde yapacakları keşiflerde burayı tamamen buz olarak tanımlayacaklar, ancak yine de ilk düşünceleri çıkılabilir olduğu yönünde.
Ekip bu keşiflerinde Dhaulagiri’yi en doğru, en az riskli rotadan çıkmak için her yönden değerlendirecek, bunlardan biri de altta işaretlediğim kırmızı güneydoğu sırtı (yukarıdaki resimde gösterdiğim Kuzey sırtını gözükmese de yine kesik çizgiyle işaretledim). Tukucha karargahı artık anladığınız gibi sağda vadi tabanında.
Mekana biraz aşina olduysak 2. bölümü burada sonlandırabiliriz. 3. bölümde kronolojik ilerlememize ve Dhaulagiri'ye devam edeceğiz.
3. bölüm
4. bölüm
Yorumlar
Yorum Gönder